มิสแมรี่ มอร์สแตน ลูกค้าสาวสวยที่เดินเข้ามาปรึกษานักสืบเชอร์ล็อก โฮล์มส์ 
ในเรื่องที่ได้รับไข่มุกอันล้ำค่ามหาศาลมาหลายปีแล้ว ของขวัญลึกลับนี้ทำให้เธอกังวลใจ 
อีกทั้งยังมีจดหมายลึกลับเพื่อนัดหมายให้เธอไปพบ เธอจึงขอให้โฮล์มส์และวัตสันไปด้วย
แต่เมื่อพวกเขาไปถึง กลับได้ประสบกับเหตุฆาตกรรมที่ไม่คาดฝัน...
เจ้าของบ้านนั่งขดตัวอยู่บนเก้าอี้ไม้มีที่เท้าแขนใกล้กันกับโต๊ะ 
ศีรษะของเขาตกซบอยู่บนไหล่ซ้าย มีรอยยิ้มที่ดูลึกลับและน่าสยองอยู่บนใบหน้า 
ร่างของเขาแข็งทื่อและเย็นชืด เห็นได้ชัดว่าน่าจะตายมาหลายชั่วโมงแล้ว 
ข้าพเจ้ารู้สึกว่าไม่เพียงแต่ใบหน้าของเขาเท่านั้น 
แขนและขาทุกส่วนของเขาก็มีลักษณะบิดเบี้ยวไปอย่างวิปริตพิสดารด้วย 
ใกล้กันกับมือของเขาที่วางอยู่บนโต๊ะมีอุปกรณ์ประหลาดอยู่ 
เป็นไม้เนื้อละเอียด ส่วนหัวเป็นหินที่มีรูปร่างคล้ายค้อน
ผูกเอาไว้ลวกๆ ด้วยเชือกฟั่นหยาบ ข้างกันนั้นมีเศษกระดาษที่ถูกฉีกจากสมุด 
มีข้อความเขียนอย่างหวัดๆ อยู่สองสามคำ โฮล์มส์อ่านดูแล้วก็ยื่นให้ข้าพเจ้า
“คุณอ่านดูสิ” เขาพูดพลางเลิกคิ้วขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ข้าพเจ้าอาศัยแสงสว่างจากตะเกียงอ่านข้อความด้วยความรู้สึกระทึกขวัญ 
“สัญลักษณ์แห่งสี่”